AZ is, drie dagen na de UEFA Cup-nederlaag tegen Newcastle United, in eigen stadion niet verder gekomen dan 0-0 tegen Feyenoord. De Alkmaarders waren weliswaar de betere ploeg, maar slaagden er niet in om Feyenoord-keeper Henk Timmer te passeren. Voor Feyenoord was het gelijkspel een prima resultaat. De Rotterdammers hebben nu vier punten voorsprong op Heerenveen, de nummer zes van de ranglijst.

Feyenoord-trainer Erwin Koeman wist, voorafgaand aan het duel in Alkmaar, één ding zeker: zijn ploeg had alleen kans, als ze er in zouden slagen om AZ niet te laten voetballen. "Zij zijn de best voetballende ploeg van Nederland. Als wij ze toelaten te voetballen, kunnen we beter thuisblijven", sprak hij.

Koeman wilde met deze tactiek proberen om vanuit een goede defensieve organisatie de angel uit het spel van AZ te halen. In balbezit zochten de Rotterdammers vervolgens snel naar de balvaste aanvallers Charisteas en Van Hooijdonk, of gokte het op de snelheid van Romeo Castelen.

Dit plan bleek prima te werken. Na een moeizame openingsfase, waarin Feyenoord tot driemaal toe ontsnapte aan een achterstand, kregen de Rotterdammers langzaam maar zeker vat op de Alkmaarders. Achterin had Feyenoord haar zaken prima voor elkaar, terwijl het er bovendien in slaagde om regelmatig gevaarlijk voor AZ-doelman Waterman te verschijnen. Via De Guzman, Buijs en Van Hooijdonk waren de bezoekers zelfs drie keer dicht bij de openingstreffer.

Ook na rust speelde Feyenoord redelijk, maar er slopen wel wat slordigheden in het spel van de Rotterdammers. Zo kwam Nourdin Boukhari alleen voor Timmer te staan na onnodig balverlies van Royston Drenthe en mocht Maarten Martens even later ook Shota Arveladze zomaar alleen voor de Rotterdamse doelman zetten. De Georgiër leek te gaan scoren, maar zijn stiftballetje spatte uiteen op de deklat.

Feyenoord pakt hiermee een belangrijk punt in de strijd om een plaats bij de top-vijf. De voorsprong op Heerenveen, dat zesde staat, is nu vier punten. AZ daarentegen lijkt nu, voor zover dat nog niet het geval was, definitief te zijn afgehaakt in de titelstrijd.