Het ontslag van Alfred Schreuder als hoofdtrainer van Ajax werd donderdagavond aangekondigd door Edwin van der Sar. Tijdens een persconferentie lichtte de algemeen directeur het besluit toe. Sjoerd Mossou keek met open mond naar het 'abstract gewauwel' van Van der Sar, die niet voor de eerst slecht uit zijn woorden kwam.

Na de wedstrijd tegen FC Emmen (1-1), tegen middernacht, werd wereldkundig gemaakt dat Schreuder op non-actief was gesteld. Eerst verscheen Van der Sar voor de camera van ESPN om tekst en uitleg te geven, vervolgens nam hij plaats in de perszaal om vragen van de aanwezig journalisten te beantwoorden. 'Hij praatte en hij kletste, hij struikelde en hij haperde, hij zuchtte en hij worstelde, hij glimlachte wat en schoof met colaflesjes. Verbeten klampte Van der Sar zich vast in het aardedonker – aan de stopwoordjes 'eigenlijk' en 'inderdaad' vooral – maar de zinnen hobbelden nog steeds onophoudelijk de bocht uit. Ik moest aan die tragikomische filmpjes van Buurman & Buurman denken', schrijft Mossou in zijn column in het Algemeen Dagblad.

De journalist had donderdagavond te doen met Miel Brinkhuis, de 'arme' perschef van Ajax. 'In het publieke domein is de directeur van Ajax de grootmeester van het totale ongemak. Vrijwel alles gaat mis. Verbaal, non-verbaal, alles daar tussenin. Een in de kern heldere boodschap verzandt onherroepelijk in abstract gewauwel. Van der Sar doet quasi-amicaal wanneer hij juist streng en zakelijk moet zijn. Als nederigheid wordt gevraagd, grijpt de Ajax-directeur plots naar een afweermechanisme van dedain en arrogantie. Ergens roept al dat ongemak ook mededogen op. Niet in iedereen schuilt een Barack Obama, niet iedereen heeft een talent voor spreken in het openbaar. Maar het probleem is hier: dit is de directeur van de grootste club van Nederland, in de grootste entertainmentindustrie nota bene, een bedrijfstak die zo ongeveer drijft op communicatie en media-impact.'

Mossou schrijft dat bij Ajax vaak wordt geprobeerd om Van der Sar helemaal uit beeld te houden. 'Zeker wanneer het ingewikkeld wordt, net zolang tot er écht geen andere optie meer over is. Maar de vraag is inmiddels gerechtvaardigd of dit nog wel kan: een directeur van een beursgenoteerd voetbalbedrijf, steeds opnieuw wankelend wanneer het begint te stormen, met naast hem een perschef die het liefst onder een tafel zou willen kruipen, omdat alle voorbereidingen al binnen één minuut de prullenbak in kunnen. Gelukkig zit het op de werkvloer wel snor bij Ajax, qua management en communicatie. Maar niet heus – inderdaad, eigenlijk.'