Het kalenderjaar 2021 zit er definitief bijna op. In de Eredivisie kroonde Ajax zich tot kampioen, waardoor het geen verrassing mag heten dat de Amsterdammers een groot aandeel hebben in het beste elftal van dit kalenderjaar. Toch passeren ook genoeg spelers van winterkampioen PSV, Feyenoord, AZ en Vitesse de revue in het door de redactie gekozen beste elftal van dit kalenderjaar. 

Keeper: Remko Pasveer (Vitesse/Ajax)

Wie aan het begin van dit kalenderjaar had gezegd dat Pasveer de beste keeper van 2021 zou worden, was vermoedelijk voor gek verklaard. Een deel van zijn onderscheiding kan worden verklaard door zijn overstap naar Ajax, waar hij na de blessure van Maarten Stekelenburg (en eerder al schorsing van Andre Onana) opeens de clean sheet-koning van Nederland werd. Maar ook bij Vitesse was de tweede seizoenshelft uitstekend, met een bekerfinale en acht clean sheets in de Nederlandse competities. Een meer dan terechte verkiezing, al lijkt de nummer twee Justin Bijlow de komende jaren een goede kandidaat voor deze eervolle onderscheiding - mits hij fit blijft, natuurlijk. 

Rechtsbuiten: Denzel Dumfries (PSV)

De wederopstanding van Noussair Mazraoui in de tweede seizoenshelft bij Ajax nadat hij de concurrentiestrijd van Sergiño Dest mede door blessureleed had verloren, was bijzonder knap. Maar dat PSV'er Dumfries nog iets meer stemmen vergaarde, had te maken met diens uitstekende tweede seizoenshelft. Met meerdere doelpunten en een handvol assists kon hij prima cijfers overleggen, waarmee hij zich een basisplaats verschafte op het EK 2021. Onder Frank de Boer bekroonde hij zijn prima spel met een droomtransfer en ook in Italië heeft hij de nodige indruk gemaakt. 

{image[350309][right-half][]}Centrale verdediger: Jurriën Timber (Ajax)

Begin 2021 was Timber zijn basisplek nog niet zeker bij Ajax en inmiddels is hij een absolute sterkhouder in de clean sheet-machine die Ajax heet. Verdedigend ijzersterk, maar aan de bal en in zijn carries ongeëvenaard in binnen- én buitenland. Ondanks zijn geringe lengte komt hij vrijwel nooit in de problemen – ook niet in Europa. In de Champions League hield hij zich uitstekend staande tegen onder meer Erling Haaland en ook tijdens het EK (hij debuteerde ook nog even in Oranje dit jaar) maakte Timber een uiterst solide indruk. Onder Louis van Gaal raakte hij door een systeemwijziging buiten de Oranje-basis, maar als de bondscoach weer met vijf man achterop gaat spelen, dan kan hij niet meer om Timber heen.

Centrale verdediger: Gernot Trauner (Feyenoord)

De 29-jarige Oostenrijker viel Arne Slot op toen de coach met toen nog AZ werd weggespeeld door LASK Linz. De uiterst betrouwbare centrale verdediger speelt alle ballen naar voren, wint vrijwel al zijn (lucht)duels, is spelintelligent en ook nog eens een doodgewone jongen. En inderdaad: het bleek een match made in heaven met Feyenoord. Mede door het inbrengen van de routinier stond de achterhoede van de Rotterdammers als een huis, staat de Oostenrijker in diverse klassementen torenhoog bovenaan en is hij op het oog al bijna onmisbaar geworden. Met name ook dat laatste woog sterk mee in het waarom hij de voorkeur kreeg boven bijvoorbeeld Lisandro Martínez. 

Linksback: Owen Wijndal (AZ)

"Ik vind mezelf nog steeds de beste linksback van Nederland", zei Wijndal (22) halverwege december over zichzelf. De redactie van FCUpdate.nl ging daar gedeeltelijk, maar in elk geval voor 2021 in mee. Door zijn uitstekende eerste seizoenshelft leek de verdediger op weg naar een basisplaats op het EK en stonden de clubs voor hem in de rij. Door een plek op de bank in Oranje kwam er geen toptransfer, terwijl al zijn maatjes vertrokken. Na een ietwat moeizame start heeft Wijndal zich knap herpakt en toont zich als aanvoerder een ware leider. Al kenden ook Tyrell Malacia (Feyenoord) en Daley Blind (Ajax) uitstekende laatste maanden, natuurlijk.

{image[350175][left-half][]}Verdedigende middenvelder: Teun Koopmeiners (AZ)

In zijn laatste volledige seizoen bij AZ kwam de captain van de Alkmaarders tot vijftien (!) doelpunten en vijf assists. Toch duurde het opvallend lang voor Atalanta Bergamo hem oppikte. Koopmeiners bleef rustig onder alle transferprikelen, deed mee bij AZ als er een beroep op hem werd gedaan en toonde zich naar buiten toe altijd netjes als het ging over een transfer. Uiteindelijk betaalde hij nog een eigen deel van zijn transfersom om zijn verdiende overgang rond te maken. Maar in het ruime eerste half jaar had hij in statistiek, gedrag en veldspel genoeg indruk gemaakt voor een plek in het Elftal van het Jaar.

Centrale middenvelder: Ryan Gravenberch (Ajax)

Wie op basis van de afgelopen maanden deze verkiezing bekijkt, zal misschien verrast zijn met de keuze voor het talent uit Amsterdam. PSV'er Ibrahim Sangaré kende ook een uitstekend tweede deel van dit kalenderjaar. Maar dat de negentienjarige middenvelder nog altijd een zekerheid in de basiself van Erik ten Hag is, heeft te maken met zijn geweldige eerste seizoenshelft, waarin hij furore maakte in Nederland met geweldige dribbels en terecht zat hij op het EK tegen een basisplaats aan. Aan de sterkhouder zelf om ervoor te zorgen dat hij niet te gemakzuchtig wordt én dat hij gaat werken aan zijn scorend vermogen. 

Aanvallende middenvelder: Steven Berghuis (Feyenoord/Ajax)

Enig lef kun je de rechtsbuiten annex aanvallende middenvelder niet ontzeggen met zijn stap van Feyenoord naar Ajax. In Rotterdam-Zuid was hij de allesbepalende speler, MVP en misschien wel té nadrukkelijk aanwezig. Maar hij was in elk geval allesbepalend en vertrok naar Ajax, niet zeker van basisplek. In Amsterdam speelde hij Davy Klaassen, koning van het openingsdoelpunt, uit de basis, werd een bepalende speler onder Erik ten Hag en was een absolute meerwaarde in Amsterdam. En dat zelfs zijn voormalig ploeggenoot Jens Toornstra hem zelfs koos tot de speler van dit kalenderjaar, spreekt wat dat betreft boekdelen.

Rechtsbuiten: Antony (Ajax)

Hij is een beetje een speler in de categorie: je houdt van hem, of je haat hem. De buitenspeler lag recent in De Klassieker tegen Feyenoord bijvoorbeeld wel heel vaak op de grond en in de Eredivisie laat hij nog weleens zijn mannetje lopen. Maar aan de andere kant staat er tegenover dat hij een van de absolute smaakmakers is van het huidige Ajax. Een speler die uit het niets iets kan forceren, prachtige doelpunten maakt en volop kansen creëert. Als hij het echt op zijn heupen heeft, is er bijna niemand die hem kan afstoppen. Alleen mag hij dat naast de Champions League in de Nederlandse competitie nog weleens iets vaker laten zien.  

Spits: Dusan Tadic (Ajax)

Hoewel hij sinds de komst van Sébastien Haller amper meer in de spits speelt, verdient Dusan Tadic zeker een plek in het beste elftal van 2021. De aanvoerder van Ajax staat op op de moeilijke moment, laat zich niet van de wijs brengen (ook niet door Denzel Dumfries), gaf ongeveer even zo veel assists als Lionel Messi ooit deed in 2011 en was vorig seizoen én in het huidige seizoen de MVP van de Eredivisie. De 33-jarige Serviër is in alles een belangrijk boeg- en voorbeeld voor de selectie van Erik ten Hag. Er is nog geen slijtage te zien op Tadic, die zoals het nu gaat, nog jarenlang belangrijk kan zijn voor de Amsterdammers. Niet voor niets noemde de coach hem samen met Blind als een van de belangrijke pijlers voor het huidige succes. 

{image[351631][right-half][]}Linksbuiten: Cody Gakpo (PSV)

Aan de linkerkant van het Nederland elftal is het enorm dringen, maar Gakpo speelde zich in het afgelopen jaar bij PSV in de basis van Oranje. Halverwege dit seizoen staat de teller bijvoorbeeld ook al op zes doelpunten en acht assists, ondanks dat hij vijf wedstrijden ontbrak vanwege een enkelblessure. Dat hield hem in de eerste seizoenshelft ook geruime tijd langs de kant en blessureperikelen is eigenlijk het enige wat aan te merken was op het kalenderjaar van de PSV'er. Maar in potentie heeft de lange, snelle en sterke buitenspeler alles om de absolute top te bereiken en dat was dit jaar te zien. Daardoor houdt hij Jesper Karlsson (AZ) en Luis Sinisterra (Feyenoord) achter zich in dit elftal.