Met niet al te hoge verwachtingen kwam Maarten Stekelenburg afgelopen zomer over van Everton. Bij zijn oude club Ajax moest hij André Onana voor zich dulden en zich zodoende tevreden stellen met een rol als reservedoelman. Door de dopingschorsing van de Kameroener, kwam Stekelenburg plots toch onder de Ajax-lat te staan. Hij werd op 38-jarige leeftijd landskampioen, keerde terug bij Oranje en mag nu ook nog hopen op een EK als eerste doelman.

Doordat Japser Cillessen positief testte op corona, ligt ook de vacature voor eerste keeper bij het Nederlands elftal weer open. Tim Krul en Maarten Stekelenburg mogen dat gaan uitvechten en het zou wel in het bizarre jaar van Stekelenburg passen als hij ook dat nog voor elkaar krijgt. "Het was al vrij snel duidelijk dat wij allebei een wedstrijd zouden krijgen en die heb ik vandaag gehad", vertelt hij aan de NOS.

"Op basis daarvan maakt de bondscoach een beslissing. Het is de keuze van de bondscoach en ik hoop dat hij voor mij kiest natuurlijk". Stekelenburg mocht keepen tegen Georgië en hield daarin de nul. Ondanks zijn ervaring was dat toch een speciaal moment. "Er was wel gezonde spanning ja. Het is een tijd geleden geweest, 4,5 jaar geloof ik. Dan is het een fijne beloning. Het is niet iets wat ik vooraf had verwacht, maar wel op had gehoopt. Als je hard blijft werken, komt het geluk soms naar je toe."

In de afgelopen jaren is Stekelenburg voornamelijk reservekeeper geweest. Toch heeft hij wel stappen gezet. "Ik ben misschien wat rustiger in het doel, maar verder ben ik geen andere keeper dan voorheen. Ik heb meer ervaring opgedaan in de afgelopen jaren." Van bondscoach Frank de Boer kreeg hij rugnummer 1 toegewezen, maar dat zegt hem niet zo veel. "Dat betekent niets voor mij, want als je met nummer 1 op de bank zit, is dat ook niet prettig."

Lees ook: Stekelenburg start in basis en voegt zich in illuster gezelschap

Verder liet Nederland een wisselende indruk achter in de groepswedstrijden, maar daar maakt de doelman zich weinig zorgen over. "Wedstrijden op een toernooi zijn heel anders dan oefenwedstrijden. Je moet in een toernooi groeien. In 2010 was het gevoel ook niet echt lekker van tevoren, maar dat is uiteindelijk toch goed uitgepakt. De sfeer is prima, daar ligt het niet aan. Het gaat erom wat je op het veld laat zien en dat begint pas volgende week. Ik denk dat ik een degelijke wedstrijd heb gekeept. Goede keepers hebben weinig te doen", sluit hij af met een knipoog.