Eljero Elia keerde afgelopen zomer bij FC Utrecht terug naar de Eredivisie, maar dat werd niet het grootse rentree dat hij gehoopt had. Na een periode van afwezigheid door een hamstringblessure wil de aanvaller laten zien het nog niet verleerd te zijn. "Ik wil gewoon laten zien wat ik kan. Ik weet gewoon dat ik het nog in mijn lichaam heb."

"Ik had een scheurtje van negen centimeter in mijn hamstring", vertelde Elia over zijn blessure aan De Telegraaf. "Ik wist dat ik hiervoor echt mijn rust moest nemen, omdat het anders terug zou komen." De aanvaller heeft een goede verklaring voor zijn blessureleed. "Misschien was het allemaal een beetje veel bij elkaar. Er is veel gebeurd in korte tijd. Eerst het kampioenschap in Turkije, oten kreeg ik corona en daarna belandde mijn dochtertje op de intensive care. Alles kwam bij elkaar en voor mijn lichaam werd het even te veel. Zo'n zware spierblessure als deze had ik nog nooit eerder meegemaakt."

Nu hij terug is, kan Elia met Utrecht de strijd om Europees voetbal aangaan. De ploeg bivakkeert momenteel op de zevende plek in de Eredivisie. "FC Utrecht hoort thuis rond de vijfde, zesde plaats. In een heel goed seizoen kan het derde of vierde worden. Maar als je ziet wat er dit seizoen allemaal is gebeurd en hoe we hebben gevoetbald, dan is zevende wel oké. Onze doelstelling is de play-offs halen en daarvoor staan we er goed voor."

Ook zelf wil Elia daarbij belangrijk zijn, nadat dat eerder dit seizoen vaak niet lukte. "Ik hoop mijn steentje bij te dragen aan een mooie slotfase. Ik ben erop gebrand om mezelf te laten zien. Voor mij is het zeker een optie om te beginnen tegen Ajax (vanavond, 18:45 uur, red.), maar ik weet niet of het voor de trainer ook een optie is. In een oefenwedstrijd tegen AZ heb ik voor het eerst sinds mijn komst naar FC Utrecht de negentig minuten volgemaakt. Dat was een goed teken. Het was fijn om te merken dat mijn lichaam het nog aan kan."

Wat dat betekent voor zijn toekomst, weet de 34-jarige Elia nog niet. "Mijn contract loopt nog één jaar door en ik voel me goed. Ik heb natuurlijk tegenslagen gehad, maar dat hoort ook bij voetbal. Er zijn ook spelers die hun hele carrière geblesseerd zijn en ik maak dit pas mee op mijn 34e. Voor mij is het belangrijk dat ik kan spelen. Als je zoveel dingen meemaakt, ga je nadenken. Hoe gaat het verder? Wanneer ga ik stoppen als voetballer? Wat wil ik daarna gaan doen? Met dat soort vragen ben je bezig."