Het is Ismaïl Aissati nooit gelukt om zijn belofte in te lossen. Toen de middenvelder in 2005 op zeventienjarige leeftijd doorbrak bij PSV, leek de wereld aan zijn voeten te liggen. Zestien jaar later zit Aissati zonder club en houdt hij zijn conditie  op peil op het trainingscomplex van de Utrechtse amateurvereniging Elinkwijk.

Aissati brak door in november 2005, toen PSV in de groepsfase van de Champions League met 1-0 won van AC Milan. Die wedstrijd heeft het leven van de middenvelder veranderd. "Iedereen was toen lyrisch. Een dag later liep ik hier in de buurt in Utrecht over straat en staarde iedereen me aan. Daar kon ik niet mee omgaan. Dat wilde ik ook helemaal niet", vertelt hij bij de NOS.

"Ik kon niet met de druk omgaan, had geen vertrouwen in mezelf en was verlegen. Ik vond het spelletje heel leuk, maar de dingen die erbij kwamen niet. Ik kan hier nu relaxed met jou praten, maar dat ging vroeger niet. Interviews waren niets voor mij. En jezelf presenteren al helemaal niet", is de inmiddels 32-jarige Aissati openhartig.

In Eindhoven brak Aissati samen met Ibrahim Afellay door. "Hij kon wel met de druk omgaan en heeft een topcarrière gehad. Ik vind het mooiste aan hem dat hij altijd zichzelf is gebleven, ondanks dat hij in de absolute top heeft gespeeld. Hij is geen macho met een grote auto. Ibi is Ibi, dat zegt men ook hier in Utrecht. Dat vind ik geweldig."

Net als Aissati is ook Mohamed Ihattaren een Utrechtse middenvelder met Marokkaanse roots. "Ik denk dat we hem vooral even met rust moeten laten", zegt Aissati, die het PSV-talent overigens niet persoonlijk kent. "Het is een Marokkaanse jongen uit Utrecht. Iedereen is trots op hem, ik ook. Ik hoop dat hij gelukkig is en we aan het eind van zijn carrière kunnen zeggen dat het een topper was. Laten we hopen dat hij geen tweede Aissati wordt."