Het is vandaag precies vijf jaar geleden dat Johan Cruijff overleed. De voormalig legende leeft in de herinneringen van de voetbalwereld uiteraard nog altijd voort, zeker ook bij Sjaak Swart. Zijn voormalig ploeggenoot en vriend mist zijn maatje enorm.

Swart is als één van de weinigen van het gouden Ajax die nog in leven is. De vindt de 82-jarige voormalig aanvaller lastig te verkroppen. "Dat blijft het grootste nadeel van oud worden, dat er zoveel maatjes van je wegvallen", vertelt Swart aan De Nieuwe Revue. Mister Ajax kan zich de sterfdag van Cruijff nog goed herinneren. "Ik was thuis en voelde de grond onder me wegzakken. M'n voetbalmaatje overleden, waar ik zoveel mee heb beleefd, zowel binnen als buiten het veld. We belden elkaar regelmatig, zeker in de tijd dat hij ziek was. Ik kon het bijna niet geloven, ook al omdat ik hem nog niet lang daarvoor aan de lijn had gehad met goed nieuws. Hij was helemaal schoon verklaard, de longkanker was onder controle. Man, man, wat waren we blij. Ik kon 'm wel kussen, alleen zat hij in Barcelona en ik in Amsterdam. Maar korte tijd later kwam de klap, de kanker was teruggekomen en zat nu ook in z'n hoofd. Toen ging het heel snel bergafwaarts. Amper te bevatten."

Nog altijd is Swart veel bezig met Cruijff. "Ik denk elke dag wel even aan hem, ook vanwege mijn ambassadeurschap voor zijn foundation. Zolang ik het nog kan doen, zet ik me daarvoor in. Ja, ik mis 'm nog elke dag. Gelukkig komen er om de haverklap filmpjes en foto's voorbij. Die iconische foto van Paul Huf met Keizer, Cruijff, Nuninga en mij erop, zie je vaak. Laatst overleed Ton Thie, de oud-doelman van ADO, dan zie je die weergaloze lob natuurlijk weer uit 1972. Ik zag 'm als broekie binnenkomen bij Ajax, hij was negen jaar jonger dan ik. Ik was zeventien toen ik aansloot bij het eerste elftal, voordat je zelf aan de bak moest, ging je altijd even kijken bij de jeugd. Johan was welp, zo heette dat toen, een spichtig joch, als het waaide, mocht ie niet over straat, haha. Hij schoot ballen terug als wij trainden onder Vic Buckingham, de trainer die me altijd vergeleek met Stanley Matthews. Onder hem debuteerde Johan ook, in 1964. Zijn opkomst en doorbraak bij Ajax heb ik van begin tot eind meegemaakt."