Danny Buijs heeft na afgelopen weekend in de spiegel gekeken. De jonge oefenmeester van FC Groningen ging met zijn te harde schreeuwen misschien wel over een grens en concludeerde dat zelf ook. "Tegen Ahmed El Messaoudi ging ik in twee momenten te ver. Dan besef ik later ook dat ik hem op dat moment juist niet help, terwijl ik dat juist wel wil."

Dat vertelt Buijs eerlijk tegenover RTV Noord over zijn eigen gedrag langs de lijn. "Soms ga ik iets te ver, dat weet ik. Dat weten de jongens ook. Zaterdagavond baalde Ahmed El Messaoudi er ook van, maar hij is bijvoorbeeld helemaal niet boos op mij", licht de oefenmeester toe. "Je moet ervoor zorgen dat je een speler niet kwijt gaat raken."

Met El Messaoudi had Buijs inmiddels ook al één-op-één-contact na het duel tegen FC Utrecht. "Ik moet er wel voor zorgen dat ik niet een grens overga. Afgelopen zondag moest hij lachen toen ik mijn excuses aanbood. Want hij weet dat ik het doe om hem te helpen. Het is soms moeilijk om te bepalen tot hoever ik kan gaan."

Lees ook: Buijs schreeuwt zich schor: "Ik zou als speler stapelgek worden"

Dat de coach langs de lijn sowieso aanwezig zal blijven, spreekt voor zich. Daar had Buijs als speler óók mee te maken. "Ik heb niet alleen maar trainers meegemaakt die dat deden. Maar het ligt ook aan de band die je hebt met je spelers. Van de ene trainer kan je meer hebben dan van de andere trainer", weet de voormalig profvoetballer uit ervaring.