Net als voor elke voetballer was 2020 ook voor PSV-captain Denzel Dumfries een bijzonder jaar. Maandenlang werd er niet gevoetbald en toen dat wel weer kon kreeg de Eindhovense club te maken met een uitbraak van het virus binnen de club. Ook Dumfries moest in quarantaine en probeerde vanuit huis zijn ploeggenoten toch bij te kunnen staan.

'Gek en anders', zo omschreef Dumfries het afgelopen voetbaljaar op de clubwebsite van PSV. "Iedereen weet dat er ontzettend veel is gebeurd. De eerste maanden waren mentaal het moeilijkst. Het vergt veel zelfmotivatie om jezelf fit te houden terwijl je niet weet wanneer je weer mag voetballen. Dat kon op een gegeven moment weer, maar het is minder leuk om wedstrijden te spelen."

"Het stadion mist energie zonder supporters", legde Dumfries dat uit. "Tijdens thuiswedstrijden mis je steun en uit kun je niemand stil spelen. Dat heeft echt wat invloed op wedstrijden. Eigenlijk begint het al als je met de spelersbus bij het stadion aankomt. Geen supporters, geen sfeer, geen beleving. Zo is het ook tijdens de warming-up. Na afloop is het stil en mooie momenten kunnen we niet delen met onze familie en supporters."

Dumfries was in 2020 de aanvoerder van PSV, nadat hij eind 2019 de aanvoerdersband kreeg toegewezen door toenmalig trainer Mark van Bommel. "Het is een eer natuurlijk. Dat zegt iedereen en zo voelt het ook. Ik heb altijd een groot verantwoordelijkheidsgevoel gehad. In goede en slechte tijden probeer ik initiatief te nemen." Daarin heeft de rechtsback zich ook ontwikkeld. "Ik vond dat ik een stuk rustiger moest worden. Daar ben ik de afgelopen maanden wel in geslaagd. De staf wil dat ik binnen en buiten de lijnen het goede voorbeeld geef en stuur waar nodig."

Ook Dumfries zelf kreeg afgelopen jaar te maken met corona. "Ik was natuurlijk niet de enige in de selectie die besmet raakte en zocht daarom contact met de andere spelers. Veel jongens hadden vragen, dus ik probeerde die te verzamelen en voor te leggen aan de medische staf. Onze dokters verdienen een compliment voor hoe ze met de situatie zijn omgegaan. Ze waren continu bereikbaar als we dingen wilden weten. Hun antwoorden besprak ik met de spelersgroep. Daarnaast probeerde ik zo goed als het kon mee te leven met de jongens die op het veld stonden. Er zijn van afstand echt wel wat armen om elkaar heengeslagen."