Het Nederlands elftal maakte zondag ook bij het twee duel onder leiding van Frank de Boer geen indruk tegen Bosnië & Herzegovina. Er werd met 0-0 gelijkgespeeld en dat was uiteraard ondermaats. De dagbladen zijn dan ook niet mild in hun kritieken.

'In het Bilino Polje-stadion deed het spel van de ploeg van bondscoach Frank de Boer – behoudens het laatste kwartier – pijn aan de ogen en was Oranje een even grijze muis als voor de komst van Koeman in februari 2018', schrijft De Telegraaf. 'De reeds voor Nederland-Mexico gemaakte keuze van De Boer voor Malen als rechtsbuiten in plaats van de tegen de Mexicanen sterk spelende Berghuis hielp het Nederlands elftal ook niet. De zwak opererende linksbuiten Promes en Malen waren overal te vinden, behalve aan de buitenkanten, en liepen Depays vervanger Luuk de Jong voornamelijk in de weg. De spits van Sevilla kreeg nauwelijks bruikbare ballen.'

Ook het Algemeen Dagblad had Berghuis graag in de basis gezien. 'Invaller Berghuis draaide vanaf rechts een scherpe voorzet voor het doel, spits De Jong kopte van dichtbij naar de grond, maar de Bosnische keeper Ibrahim Senic redde voortreffelijk. Ironisch genoeg stelde dat specifieke moment meteen de keuzes van bondscoach Frank de Boer ter discussie. In de basisopstelling van Oranje hadden Promes (links) en Malen (rechts) allebei de voorkeur gekregen boven Berghuis, al maanden de man in vorm bij Feyenoord. De Boer koos daarmee voor twee aanvallers die zelden een voorzet geven, juist in een ploeg waarin kopspecialist Luuk de Jong speelde door de schorsing van Memphis Depay. Berghuis stond amper in het veld, of plots kwam er wél gevaar en dreiging vanaf de vleugel.'

De Volkskrant zag dat het optreden teleurstellend was voor de kijkers. 'Het was een uitputtingsslag, de zondagse avondwedstrijd van Oranje. Om naar te kijken, wel te verstaan. Opsomming van klunzig voetbal: het gehannes van Denzel Dumfries en tal van anderen bij het controleren van de bal en het collectieve onvermogen om spits De Jong met een paar fijne voorzetten te bedienen. Het breien van Frank de Boer is terug. Het is alleen geen net werkje dat ontstaat, maar een broddelwerk van voortdurend vallende steken. Pas toen de ploeg van de nieuwe bondscoach het breiwerk in de hoek flikkerde, ontstond voetbal dat enig enthousiasme kon opwekken. Bijna telkens was invaller Steven Berghuis van cruciaal belang in de aanvallen, waarmee hij het ongelijk van De Boer aantoonde om hem reserve te zetten.'