Het is 1 april geweest en dat betekent dat de formele ontslagbrieven allemaal de deur uit zijn. Ook aan het einde van dit seizoen zullen diverse (grote) spelers uit hun contract lopen, zoals elke zomer. Het leverde al talloze mooie 'gratis' transfers op. FCUpdate.nl zet per club een 'FC Transfervrij' op een rijtje van de 'beste' elf voetballers die transfervrij de deur uit zijn gelopen sinds de eeuwwisseling. In deel 13: VVV-Venlo (3-3-4).

Lars Unnerstall (naar PSV in 2018) 

De kwaliteiten van de Duitse doelman behoeven geen enkel betoog. VVV-Venlo haalde hem bij Fortuna Düsseldorf weg, liet hem doorbreken in de Eredivisie en hij verdiende – wat zijn plan was bij zijn komst in Venlo – een transfer naar PSV. Wel konden de Venlonaren een jaar langer genieten, omdat ze hem direct weer huurden aan VVV-Venlo. Zo konden ze twee jaar van Lars Unnerstall genieten in De Koel, waar niemand zich zal verbazen dat hij inmiddels de vaste doelverdediger van PSV is. 

{image[340518][right-half][]}Moreno Rutten (naar Crotone in 2019)

Hij was geen opvallende kracht bij VVV-Venlo, maar Moreno Rutten leverde toch vaak prima werk af in Limburg. Vier jaar lang (twee in de Eredivisie) was hij vrijwel altijd een vaste basisspeler bij VVV. In de zomer van 2019 leek hij op weg naar Sparta Rotterdam, totdat het Italiaanse Crotone ineens op de stoep stond. Rutten sprak van 'een droom' en zei alsnog 'nee' tegen Sparta. Een groot succes is het vooralsnog niet: de teller staat op pas vier optredens bij de Serie B-ploeg.

Niels Fleuren (naar FC Emmen in 2017) 

Hij speelde in de kelder van de Eerste Divisie en stond ook tegenover Luis Suárez: Niels Fleuren behoorde tot het interieur van VVV-Venlo. Juist in het seizoen dat hij zijn twintigste jaar (met jeugd erbij) in zou gaan, kreeg hij te horen dat er geen toekomst meer voor hem was in De Koel, na meer dan vierhonderd officiële wedstrijden. Hij was op weg om de man met de meeste optredens namens VVV-Venlo te worden, maar dat kwam er uiteindelijk niet van. Na een jaartje FC Emmen vertrok Fleuren (33) naar FC Oss, waar hij nog altijd actief is. 

Guus Joppen (naar Willem II in 2015) 

Guus Joppen speelde tussen 2012 en 2015 bij VVV en dat deed hij prima. Drie seizoenen was hij een vaste basiskracht en speelde de rechtsback meer dan dertig wedstrijden in de Eredivisie. Hij koos er in 2015 echter voor om naar Willem II te gaan, waar hij ging samenwerken met Jurgen Streppel die hij nog kende van Helmond Sport. Joppen tekende voor twee seizoenen, maar een succes werd het niet. Hij speelde in twee seizoenen slechts 26 duels, in twee jaar minder dan elk regulier seizoen in Venlo.

{image[340519][right-half][]}Adil Auassar (naar Feyenoord in 2010) 

In de periode dat Feyenoord geen cent te makken had en Stefan Babovic overkwam omdat zijn vader zijn salaris betaalde, sloegen de Rottedammers ook een dubbelslag in Venlo. Ruben Schaken (zie onder) was een succes, maar het aantrekken van Adil Auassar werd dat zeker niet. Hij debuteerde in de met 10-0 (!) verloren wedstrijd tegen PSV en zou daarna nog slechts tweemaal invallen, alvorens hij alweer mocht vertrekken in De Kuip. Bij De Graafschap, Excelsior, Roda JC en inmiddels Sparta Rotterdam bleek hij een stuk beter op zijn niveau. Inmiddels is hij een vaste kracht en aanvoerder in Rotterdam, maar niet bij Feyenoord. 

Marcel Meeuwis (naar Roda JC in 2006) 

Marcel Meeuwis was van 2002 tot 2006 een ware steunpilaar bij VVV-Venlo, dat hem in de zomer van 2006 niet meer kon behouden voor de club. De verdedigende middenvelder slaagde er niet in om met de club te promoveren en wilde in de zoektocht naar zijn plafond graag naar de Eredivisie. Bij provinciegenoot Roda JC vond de middenvelder onderdak. Hij kende een mooie loopbaan, die hem bij onder meer Borussia Mönchengladbach, Feyenoord en wederom VVV bracht.

Edwin Linssen (naar Roda JC in 2008)

De broer van Bryan Linssen, Edwin Linssen, maakte lange tijd deel uit van de selectie van VVV. Hij brak door in 1998 en vertrok uiteindelijk in 2008 naar Roda JC, dat Linssen in de Eredivisie goed had zien spelen. De middenvelder maakte transfervrij de overstap naar de provinciegenoot, waar hij voor vier jaar tekende. Hij deed dat op 27-jarige leeftijd. Ook De Graafschap, Vitesse en Willem II hadden concrete interesse in de middenvelder.

{image[277223][right-half][]}Michael Uchebo (naar Cercle Brugge in 2013)

Als VVV-Venlo iemand dankbaar mocht zijn dat het aan het begin van het vorige decennium nog in de Eredivisie speelde, was het Michael Uchebo wel. In 2011 maakte hij twee cruciale goals op bezoek bij PEC Zwolle in de play-offs en een jaar later schoot hij VVV-Venlo in blessuretijd naar nog een Eredivisie-seizoen tegen SC Cambuur (4-3). Het waren drie van zijn in totaal elf treffers die hij in drie seizoenen maakte, desondanks wilde hij vertrekken. De Nigeriaan claimde aanbiedingen uit Turkije, Rusland en Oekraïne te hebben, maar het werd uiteindelijk Cercle Brugge. Maar zo cruciaal als in Venlo, werd de aanvaller nergens meer. 

Ruben Schaken (naar Feyenoord in 2010)

Na jarenlang redelijk anoniem in de Eerste Divisie te hebben gespeeld, kwam Ruben Schaken terecht bij VVV-Venlo. Met een goed aandeel in promotie naar de Eredivisie en een nog beter eerste jaar op het hoogste niveau in Nederland en kwam hij in beeld bij Feyenoord. Het feit dat hij gratis was en Feyenoord geen geld had, maakte van Schaken een ideale versterking voor de Rotterdammers. Uiteindelijk zou hij ruim honderd duels voor Feyenoord spelen, international worden van het Nederlands elftal en 4,5 jaar onder contract staan bij Feyenoord. Dat hadden maar weinigen gedacht toen hij in 2010 tekende in De Kuip. 

Sandro Calabro (naar FC St. Gallen in 2010)

Dolgraag wilde spits Sandro Calabro een keer een buitenlands avontuur aangaan. Het duurde even, maar uiteindelijk ging zijn wens in 2010 in vervuling. Het Zwitserse St. Gallen trok de aanvaller voor twee seizoenen aan en sprak de hoop uit 'dat hij in Zwitserland net zo veel zou scoren als in Nederland'. Dat viel tegen: hij kwam niet verder dan twee goals voor de club en speelde in zijn tweede seizoenen geen enkele wedstrijd, en dat terwijl de club was gedegradeerd. Gedurende dat seizoen kwam hij met de Zwitsers overeen dat een vertrek de beste optie was, waarna Calabro bij Sparta tekende.

{image[256125][right-half][Soltani]}Karim Soltani (naar ADO Den Haag in 2008)

Karim Soltani: een verhaal op zich. De Fransman leefde in zijn periode van incident naar incident. De aanvaller tekende in Venlo niet bij, omdat hij graag terug wilde naar zijn thuisland Frankrijk. Dat hij vervolgens het voorbeeld van Andre Wetzel naar ADO Den Haag volgde, was zeer verbazingwekkend. Waar hij in Venlo al een keer de spelersbus miste, raakte hij in de Hofstad zijn rijbewijs kwijt. Soltani reed 109 kilometer per uur, waar slechts vijftig toegestaan was. "En ik had niet eens haast", zei hij destijds. Omdat hij zelf eerst zijn contract niet wilde verlengen, wenste ADO dat even later niet meer toen hij alsnog wilde bijtekenen. En dus vertrok hij naar Griekenland. Soltani was in elk geval een kleurrijke voetballer.