Ron Jans begon begin augustus aan zijn avontuur bij FC Cincinnati in de Major League Soccer: een mooie, maar vooral hele zware uitdaging onderin Amerika. De Nederlandse enclave is bij die club met assistent Ivar van Dinteren, directeur Gerard Nijkamp en verdediger Maikel van der Werff groeiende. FCUpdate.nl ging op bezoek en maakte een driedelige reportage bij de club vol hectiek. 

FC Cincinnati is de meest recente nieuwkomer in het Amerikaanse profvoetbal: het trad pas aan het begin van de huidige voetbaljaargang toe tot het hoogste niveau. De club uit de derde stad van de staat Ohio wil zo snel mogelijk haar stempel drukken op het Noord-Amerikaanse voetballandschap, maar heeft bij die doelstelling te maken met de nodige kinderziekten. Zo speelt de club haar thuiswedstrijden tot en met volgend seizoen in het Nippert Stadium, tevens de thuishaven van het American Football-team van de Universiteit van Cincinnati. De club kan pas in 2021 'op zichzelf', want bij de aftrap van dat seizoen moet er een splinternieuw stadion zijn gebouwd in de stad.

Rampzalig seizoen

Dat het een uitdaging zou worden, zag Jans al snel. De technische mensen van FC Cincinnati wonden daar tijdens de onderhandelingen ook geen doekjes om. "De clubleiding heeft voor mijn komst een duidelijk beeld geschetst van de mogelijkheden die hier liggen, maar was ook direct realistisch over hoe moeilijk dit eerste jaar zou gaan worden." Dat het moeilijk zou worden is een understatement gebleken, want qua resultaten is het debuutseizoen van Orange and Blue op het hoogste niveau vooralsnog een ramp. De club begon de competitie met zeven punten uit de eerste vier wedstrijden nog aardig, maar staat inmiddels stijf onderaan de Eastern Conference. De play-offs zijn al lang uit het zicht verdwenen en omdat er geen ploegen kunnen degraderen uit de MLS, voetbalt Cincinnati het restant van het seizoen om des keizers baard. Voor Jans en zijn staf staat de focus dus al min of meer op volgend seizoen: "Mijn taak is simpel. Samen met mijn staf moet ik werken aan de vooruitgang van het elftal en aan een herkenbare manier van spelen", aldus de oefenmeester. 

"Daarnaast heb ik veel wedstrijden op video kunnen zien en via Huddle (prestatie-analyse software, red.) zelfs de trainingen kunnen bekijken. Ik had dus wel een aardig beeld van het team, maar als je hier dan komt gaat het beoordelen van spelers toch een stap verder. Sommige spelers hadden bijvoorbeeld nog nauwelijks minuten kunnen maken door blessures, anderen hebben het met invalbeurtjes moeten doen. Dat heb ik nu uiteraard wel goed in kaart, waardoor we ook stappen kunnen gaan maken in wat er volgend jaar gaat gebeuren met de spelers", legt Jans uit. 

Zoneverdediging

Het speelsysteem was het eerste dat Jans op de schop gooide, met name vanwege de vele tegengoals. "We zijn direct in de zone gaan verdedigen en daarnaast zijn we hoger druk gaan zetten, wat er in mijn eerste wedstrijd ook wel uit kwam." Het dienstverband van Jans in Amerika begon inderdaad veelbelovend, want tijdens zijn debuutwedstrijd op bezoek bij Columbus Crew, waar Eloy Room onder de lat staat, stond er al snel een 0-2 voorsprong op het scorebord. Al snel werd het echter gelijk en het is een wonder dat Jans met zijn ploeg een punt overhield aan het duel. 

Lees ook: Jans ziet Cincinnati instorten na eerste tegengoal: "Harde les" 

De enerverende debuutwedstrijd bleek de opmaat naar een van de meest bijzondere fasen uit de toch al rijke loopbaan van de ervaren trainer. "De eerste twee weken waren heel hectisch. We maakten ontzettend lange dagen, met video kijken, plannen, en de afstemming van de staf. Daar ben ik als hoofdcoach natuurlijk leidend in." Een van de veranderingen binnen de technische staf bleek de toevoeging van Ivar van Dinteren. Een prettige ontwikkeling voor Jans, omdat Van Dinteren het voetbal in Amerika al van dichtbij had ervaren. 

"Toevallig had ik Ivar gebeld met de vraag of hij me wat kon vertellen over Amerika. Hij had natuurlijk zijn carrière afgesloten op een lager niveau in Amerika (bij de Dayton Dutch Lions, niet ver van Cincinnatti, red.). Zodoende kon ik bij hem terecht met wat vragen. Hij is bij me thuis op bezoek geweest en na wat gesprekken over Amerika en het voetbal hier kwam een mogelijke samenwerking ter sprake. Gerard Nijkamp kende Ivar ook al, dus toen de club akkoord was kon Ivar erbij komen."

{image[336695][right-half][]}Verliezen blijft vervelend

Met de nieuw gevormde technische staf is het voor iedereen bij FC Cincinnati nu zaak om het huidige seizoen zo goed mogelijk af te sluiten, om vervolgens komend jaar beter voor de dag te komen. Jans voelt mee met de mensen binnen de club, want hij realiseert zich dat hij op korte termijn ook geen wonderen kan verrichten: "De huidige resultaten vreten aan mensen. Dat is voor mij zelf ook vervelend, want ook ik sta onderaan. Dat kan ik mezelf echter nog niet verwijten, want ik ben net hier. Maar het is wel zaak om ervoor te zorgen dat het toekomstplan van de club uitvoer krijgt. Daar wil ik echt bij zijn", refereert hij nogmaals aan het toekomstplaatje van zijn nieuwe club.

Het restant van het seizoen zal evenwel pittig worden. FC Cincinnati speelt zelf nergens meer om, maar moet het nog wel opnemen tegen clubs die vol op schema liggen voor de play-offs, zoals DC United. Daarnaast staat er nog een onderonsje op het programma met Frank de Boer, die met zijn club Atlanta United nog in de race is voor het winnen van de Eastern Conference. De motivatie binnen de selectie van Jans is logischerwijs niet optimaal, maar ondertussen wacht de oefenmeester met smart op zijn eerste zege. "Zonder druk is er geen profvoetbal. De druk moet echter niet verkrampend werken. Ik zeg het regelmatig tegen de lokale media: we hebben nog vijf wedstrijden te gaan en moeten er voor zorgen dat we er daar een paar van gaan winnen. Vooral voor het publiek, want onze fans zijn echt geweldig." Die belangrijke eerste zege kan Jans komende zondag boeken op bezoek bij Montreal Impact, dat nog volop in de race is voor de play-offs. Tot die tijd is er op het trainingsveld echter véél werk aan de winkel voor de Nederlander.

Door: Daan ten Berge