Eredivisie op rapport: Ajax blinkt uit, zes onvoldoendes

29 mei 2019, 13:38   Bijgewerkt: 6 december 2023, 15:25

Het Eredivisie-seizoen 2018/2019 zit er sinds gisteravond definitief op. Alle beslissingen zijn gevallen: Ajax is kampioen, PSV nummer twee, Feyenoord, AZ en FC Utrecht gaan Europa in. Excelsior, De Graafschap en NAC Breda zien we volgend jaar niet meer terug op het hoogste niveau. En dus maakt FCUpdate.nl op the day after de balans op: welke clubs deden het goed en welke vielen flink tegen?

Ajax 9,5

Kan het seizoen van Ajax nóg beter dan het gespeeld is? Vrijwel niet. In de Eredivisie werd het kampioenschap bereikt met een knap aantal punten, een extreem hoog aantal doelpunten en veldspel dat enorm attractief was. De beker werd met overmacht gewonnen - op een ontsnapping bij Roda JC na. Het enige smetje is dat de Champions League-finale nét niet behaald werd door de Amsterdammers, waardoor het seizoen net niet werd afgesloten met een tien met een griffel. Desalniettemin is de prestatie van Erik ten Hag bijzonder knap en hij zal zich ook beseffen dat dit voorlopig niet meer te evenaren valt. Ook Marc Overmars en Edwin van der Sar verdienen een pluim: anders dan voorgaande jaren was het eindelijk rustig.

{image[333390][right-half][]}FC Emmen: 9

Van directe handhaving had bij FC Emmen op voorhand bijna niemand durven dromen. Trainer Dick Lukkien liet zijn elftal daarnaast ook nog alleraardigst voetballen: verzorgd waar kan, pragmatisch waar het moet. Het leverde de Drentenaren liefst 38 punten op, waarvan het grootste deel op vreemde bodem. In die competitie staat Emmen op de tiende plaats, wat aangeeft dat ze niet per se voordeel hebben gehad bij hun eigen kunstgrasmat. Dat heel Nederland erover viel dat Lukkien niet genomineerd was voor de Rinus Michels-Award zegt vooral iets over de manier waarop de ploeg gewaardeerd wordt in de Eredivisie: het is een echte aanwinst gebleken.

Heracles Almelo: 8

De play-offs verliepen niet zoals men in Almelo had gehoopt, maar het seizoen van Heracles is desondanks meer dan geslaagd. Met het aanstellen van de onbekende Frank Wormuth sloegen de Heraclieden een jaar geleden een nieuwe weg in, wat zijn vruchten heeft afgeworpen. De aanpak van de Duitse oefenmeester sloeg meteen aan: Ajax werd in de eerste speelronde verrast (1-1) en AZ werd een paar weken later verslagen (3-2). Heracles bivakkeerde lang op de vierde plaats, maar zakte in de loop van het seizoen een paar plaatsen. Door de aanvallende speelwijze liep Heracles - waarbij de vele wisselingen in het elftal voor de grootste onrust zorgde - soms tegen de lamp en kreeg het gemiddeld twee doelpunten per wedstrijd tegen, maar het leverde uiteindelijk ook een knappe, verrassende én zeer verdiende zevende plaats op. Jammer dat de play-offs zo werden weggegeven. 

FC Utrecht: 7,5

Eind goed, al goed. Het seizoen van FC Utrecht begon onrustig met de zwakke start en het daaraan gelieerde ontslag van Jean-Paul de Jong. Dick Advocaat werd ingevlogen als redder in nood. Met succes. Onder de Kleine Generaal klom Utrecht uit het dal. Geheel op eigen wijze zette Advocaat Utrecht naar zijn hand. In de winterstop stonden de Domstedelingen zelfs vierde, achter PSV, Ajax en Feyenoord. Door een aantal flinke zeperds (het bleef heel lang wisselvalligheid troef in de Domstad!) en de opmars van AZ bleek de zesde plaats in de Eredivisie het hoogsthaalbare. De play-offs voor Europees voetbal waren in ieder geval zonder problemen gehaald. Daarin was Utrecht vooral het fitst. Via Heracles Almelo en Vitesse leverde Advocaat Utrecht volgens opdracht af in de tweede voorronde van de Europa League.

Willem II: 7,5

Hoewel Adrie Koster zeer succesvol was dit seizoen, eindigde het toch in mineur. De verloren bekerfinale kwam de coach door het passeren van Daniel Crowley op veel kritiek te staan: zo veel dat Jordens Peters zelfs de aanvoerdersband werd afgepakt. Met het vertrek van Donis Avdijaj en directeur Berry van Gool, diverse disciplinaire schorsingen en keeperswissels sowieso een jaar waarin het ook erg onrustig was. Uiteindelijk was het ondanks het vertrek van Fran Sol wel een geweldig seizoen voor Willem II, dat zichzelf op de kaart zette met positief voetbal. Tel daar de transfermiljoenen van Frenkie de Jong (en Sol!) bij op en iedereen in Tilburg kan meer dan tevreden zijn met de op een na beste klassering van de laatste veertien jaar. Zonder beker of play-offticket ontbreekt alleen de tastbare prijs voor Koster en consorten. 

{image[331548][left-half][]}Fortuna Sittard: 7,5

Fortuna Sittard is met vlag en wimpel geslaagd voor hun rentree in de Eredivisie. De Limburgers kwamen nooit serieus in de problemen. Het vreemdelingenlegioen van Fortuna bleek over een aantal leuke spelers te beschikken. Wessel Dammers was achterin een rots in de branding, Alexei Koselev blonk regelmatig uit onder de lat en Lazaros Lamprou was voor menig rechtsback een plaag. De overwinning in De Kuip (0-2) zal iedere Fortunees zich nog lang heugen. Zorgelijk waren de vele tegendoelpunten na het wegvallen van Dammers. De captain raakte in de winterstop zwaar geblesseerd en kreeg Fortuna in de tweede seizoenshelft maar liefst vijftig doelpunten om de oren. Desalniettemin mag de club trots zijn op hun terugkeer, mede mogelijk gemaakt door het trainersduo René Eijer en Kevin Hofland.

AZ: 7,5

Ook dit seizoen kan AZ terugkijken op een prima jaar: jonge talenten braken door, de ploeg van John van den Brom speelde opnieuw fris en aanvallend voetbal en met name na de winterstop werden de prestaties ook beter. Het duurde even, maar toen AZ de zaken achterin helemaal op orde had, werd er - eindelijk - gewonnen van de traditionele top-drie. Dat is extra knap in de wetenschap dat in Alkmaar slechts een heel klein deel van alle verdiende miljoenen euro's van Wout Weghorst en Alireza Jahanbakh werd geïnvesteerd. Toch zal Arne Slot ook zien dat het beter kan: toen AZ de derde plaats voor het grijpen had, gaf het niet thuis. Hetzelfde gold in de halve finale van de KNVB Beker en in de voorronde van de Europa League, waardoor het seizoen goed, maar zeker niet geweldig was. 

{image[334398][right-half][]}PSV: 7

Een seizoen zonder prijs is in de regel een mislukt seizoen voor PSV. Het contrast tussen de eerste en tweede seizoenshelft bleek groot. Hoe makkelijk het ging voor de winterstop, zo moeizaam ging het daarna. De serie van drie remises in februari waren uiteindelijk dure missers. De afgetreden kampioen liet het die maand achtereenvolgend liggen tegen FC Utrecht (2-2), sc Heerenveen (2-2) en Feyenoord (1-1). Flinke smet op het seizoen is ook de bekeruitschakeling tegen RKC Waalwijk (2-3). Daarmee zou je bijna vergeten dat het elftal van Mark van Bommel Champions League-finalist Tottenham Hotspur in het Philips Stadion op een gelijkspel (1-1) hield en het in de Eredivisie 83 punten verzamelde. Met dit ongekende aantal was PSV normaliter kampioen geworden, maar daar kopen ze in Eindhoven niets voor. Zonder prijs, maar toch een voldoende. Het maken de druiven niet minder zuur. 

FC Groningen: 7

Voor de winter een zware onvodloende, na de winter meer dan uitstekend. Wie het seizoen van FC Groningen beoordeelt, kan niet om de grote ommekeer heen. Voor de winter werd er verloren van Vitesse (5-1), Heracles Almelo (4-1) en FC Emmen (1-2) en volgde het ene incident het andere op: de ruzie van Sergio Padt in de trein, het snelle vertrek van Ron Jans, de supporters die werden geweigerd in Sittard. Met het aantrekken van een handvol nieuwe goede spelers zag de wereld er in Groningen in de tweede seizoenshelft heel anders uit: acht clean sheets, zeges op Feyenoord, Vitesse en Heracles Almelo en de play-offs werden gehaald. Dat er daarin werd verloren, trainer Danny Buijs een onhandige 1 april-grap maakte en Padt en Ilias Bel Hassani ruzie zouden hebben gemaakt, doet aan de sterke tweede seizoenshelft niets af. Met een zeven zwaait Groningen Hans Nijland uit, al was het in zijn laatste jaar nimmer rustig. 

VVV-Venlo: 7

Met 41 punten lukte het VVV-Venlo om zich met één van de kleinste begrotingen in de Eredivisie te handhaven. En dat zonder eigenlijk ook maar een moment in de problemen te komen. De Limburgers mochten zelfs nog even dromen van deelname aan de play-offs om Europees voetbal; in februari bivakkeerden zij nog in het linkerrijtje. De play-offs bleek echter iets te hoog gegrepen en VVV eindigde het seizoen als nummer twaalf van de Eredivisie. Dat is voor een groot deel te danken aan Maurice Steijn, die als kapitein zijn elftal 34 wedstrijden lang in rustig vaarwater heeft gehouden. De directe handhaving - die een paar speelrondes voor het einde werd beklonken - was daar een logisch en terecht gevolg van. 

{image[334642][left-half][]}Vitesse: 6

Het seizoen van Vitesse duurde twee wedstrijden te lang. Op het moment dat de prijzen verdeeld werden, was de selectie van Leonid Slutsky totaal uitgeput en won FC Utrecht de finale van de play-offs om Europees voetbal. Extra zuur voor de Arnhemmers, omdat zij de competitie eindigden als nummer vijf. Sowieso lag de ambitie in de Eredivisie hoger, Vitesse wilde in ieder geval voor de vierde plaats gaan. Door een gebrek aan stabiliteit mislukten die goede bedoelingen. Ook kreeg het spel onder Slutsky het etiket 'Wolga-catenaccio' opgeplakt. De Rus kreeg de kritiek dat hij Vitesse verdedigend liet spelen en regelmatig met de poppetjes schoof. Daardoor lag hij zelfs een tijdje vol onder vuur bij pers, supporters en zelfs zijn eigen spelers. Uiteindelijk behaalde hij dus wel de play-offs, maar daarin stelde zijn team teleur. Gelukkig voor alle Vitesse-fans vergoedde Martin Ødegaard veel. 

ADO Den Haag: 6

Een paar wedstrijden voor het einde was ADO Den Haag nog niet helemaal zeker van handhaving, maar door een sterke eindsprint eindigden de Hagenaren toch nog op de negende plaats. Het competitieslot was niet exemplarisch voor het seizoen van ADO, dat behoorlijk wisselvallig was. Fons Groenendijk moest vanwege teleurstellende resultaten een aantal keer ingrijpen: zo verwees hij Indy Groothuizen naar de bank en maakte hij van Robert Zwinkels zijn eerste doelman. Ook Tom Beugelsdijk raakte even zijn basisplaats, maar hij knokte zich snel terug. Dat ADO de punten bleef sprokkelen en nooit écht in de problemen kwam, is voor een groot deel toe te schrijven aan één man: Nasser El Khayati. Met zeventien doelpunten en twaalf assists was hij van onschatbare waarde voor de Hagenaren

Feyenoord: 5

Door de winst van de Johan Cruijff Schaal begon Feyenoord nog hoopvol aan het seizoen. Maar nog geen anderhalve week later werd Feyenoord met het schaamrood op de kaken uitgeschakeld in Europa. Trencin zette het elftal van Giovanni van Bronckhorst te kijk. Tussendoor kende Feyenoord in Doetinchem een valse Eredivisie-start. Het betekende de inleiding van een troosteloos seizoen in De Kuip, met twee uitschieters naar boven. De manier waarop Feyenoord PSV (2-1) versloeg oogstte lof en de historische zege 6-2 zege op Ajax ging de hele wereld over. Maar door het gemors tegen De Graafschap, Excelsior, Willem II, ADO Den Haag en FC Utrecht kon Feyenoord geen enkele betekenis spelen in de titelrace. De kampioen van 2017 eindigde met de derde plaats in niemandsland. Te groot voor het servet, te klein voor het tafellaken.

PEC Zwolle: 5

PEC Zwolle begon ambitieus aan het seizoen. Clint Leemans, Vito van Crooy, Zian Flemming, Denis Genreau, Gustavo Hamer, Darry Lachman, Kenneth Paal en Mike van Duinen werden afgelopen zomer allemaal aangetrokken. Dat PEC de winterstop in ging als nummer zestien, viel dan ook rauw op het Zwolse dak. Even voor de competitie-onderbreking moest trainer John van 't Schip al wijken. Bij de Eredivisie-hervatting in januari stond Jaap Stam aan het roer: hij moest PEC behoeden voor degradatie. Stam schoot uit de startblokken door bij zijn debuut te winnen van Feyenoord (3-1). Daarna volgde een bescheiden opmars, twee wedstrijden voor het einde speelde PEC zich definitief veilig. Dertiende eindigde PEC, van dit seizoen hadden ze in Hanzestad toch meer verwacht.

SC Heerenveen: 4,5

Heel even moest sc Heerenveen dit jaar vrezen voor het spelen van degradatievoetbal. Zover kwam het weliswaar niet voor de Friezen, maar het blijft een seizoen om gauw te vergeten. Niet voor het eerst beleefde de club een machtstrijd op de burele en nam Cees Roozemond uiteindelijk plaats op de troon. De prestaties op het veld waren eveneens armoe troef. Slechts vier wedstrijden wist Heerenveen in het eigen Abe Lenstra stadion te winnen. Op het thuisduel met PSV (2-2) en de uitwedstrijd tegen Ajax (4-4) na, waren er amper hoogtepunten. Jan Olde Riekerink kreeg vijf wedstrijden voor het einde op een verrassend moment de rekening gepresenteerd en werd ontslagen. Als Heerenveen niet oppast, speelt het komend seizoen wél degradatievoetbal.

{image[334661][right-half][]}De Graafschap: 4,5

In de winterstop leek De Graafschap dood en begraven, maar met enkele aanwinsten ging de ploeg van Henk de Jong in de tweede seizoenshelft alleraardigst voetballen. Net op het moment dat ze zelfs aan rechtstreekse handhaving mochten denken, kregen De Superboeren een terugval. Het seizoen was lang en zwaar, desondanks leek het er heel lang op dat ze het hoofd omhoog hielden in de play-offs. SC Cambuur werd verslagen en Sparta Rotterdam ook, maar in het allerlaatste kwartier van het slopende seizoen ging het toch nog mis. Al het werk was voor niets geweest, want De Graafschap zag hoe hun plek in de Eredivisie werd overgenomen door Sparta Rotterdam...

 

Excelsior: 4

Het seizoen van Excelsior kende hoogte- en dieptepunten. Fysiotherapeut Adrie Poldervaart werd aangesteld als hoofdcoach en kreeg regelmatig veel lof voor het vertoonde de spel. De ploeg deed tot speelronde acht mee om de plekken om Europees voetbal, maar zakte langzaam af. Een goede start na de winterstop deed de Rotterdammers zelfs weer omhoog denken, maar na de 1-2 zege bij FC Emmen stortte het volledig in. De ploeg scoorde vijf duels op rij niet meer en niet veel later stapte Poldervaart op. Hij kon de speler naar eigen zeggen 'niet meer raken'. Onder Ricardo Moniz ging de ploeg wel weer vaker scoren, maar meer voetbal kwam er niet in. In de nacompetitie kreeg het seizoen van Excelsior - dat qua spel niet eens zo slecht was - het einde dat niemand op Kralingen wilde. 

 

NAC Breda: 3

Met grote verwachtingen werd Mitchell van der Gaag gepresenteerd: hij moest na handhaving een volgende stap maken met de middenmoot met NAC Breda. Maar vanaf de eerste minuut was het kommer en kwel: of het nou de keeperssoap was, de voortdurende waslijst aan afwezigen of de transfers die maar uitbleven. Rustig was het geen seconde in Breda, waar ze na de kansloze 3-0 nederlaag tegen De Graafschap onderaan de Eredivisie bungelden en daar niet meer weg kwamen. Ook de korte opleving onder Ruud Brood was niet genoeg om het vege lijf te redden: een zeer zwak seizoen bij NAC.

Heb je nog geen account bij Jacks.nl? Dan ontvang je hier voor €60,00 aan gratis weddenschappen!

Heb je nog geen account bij Jacks.nl? Dan ontvang je hier voor €60,00 aan gratis weddenschappen!

  • Wat kost gokken jou? Stop op tijd, 24+

Reacties

Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Inloggen