Dick Advocaat is een van de belangrijkste kandidaten om de nieuwe trainer te worden van Feyenoord, maar gooide afgelopen weekend zijn bij het publiek toch al wankelende glazen in. Door zijn strijd tegen de innovatie binnen het voetbal, het negeren van talent én het laten varen van zijn normen en waarden, wordt de knuffeltrainer van Nederland opeens niet meer zo omarmd. Want niet álles was vroeger beter.

Innovatie. Het is een onderwerp waarbij iedereen al langer logischerwijs zijn twijfels heeft als het over de 71-jarige Advocaat gaat. Bij zijn presentatie bij FC Utrecht wordt hem ook terecht gevraagd of het voor de club niet beter zou zijn om een innovatieve trainer aan te stellen. Eigenzinnig als de ervaren coach is, reageert hij op geheel eigen wijze. "Ik begrijp dat begrip modern niet zo goed. Het gaat maar om één ding en dat is winnen."

Met een grap over zijn vrouw moffelt Advocaat vervolgens de kritische vragen over onder andere innovatie en zijn degradatie met Sparta Rotterdam weg. En na de moeilijke vragen ging de coach op het veld over tot de orde van de dag. Geen ingewikkelde data-analyses, ijslab, moeilijke speelstijlen of mooie metaforen om ontwikkelingen te duiden. Nee, Advocaat is van de oude stempel. Zekerheid inbouwen achterin, geen rare fratsen, duidelijkheid verschaffen. Af en toe een uitbrander geven en dan met driftige gebaartjes met zijn handen langs zijn hoofd zwaaien. Niet veel later weer een aai over de bol uitdelen en een grap maken.

Irritatie

Niemand die dat kunstje beter beheerst dan Advocaat. Maar in de voetbalwereld, die steeds meer technologie met zich meebrengt, wordt het moeilijker om dat vol te blijven houden. En dat merkt de trainer zelf ook: steeds vaker raakt hij geïrriteerd. Advocaat was dit seizoen boos over de rode kaart van Simon Gustafson tegen NAC Breda, over de planning van het KNVB bekerduel met Feyenoord, meermaals over de VAR en moest in de pauze al op het matje komen bij arbiter Richard Martens. In de regel kwam hij na die duels bij deze incidenten wel weer weg met een grapje of charme-offensief, zeker als de resultaten goed waren.

En dat waren ze. De spelers liepen na Jean-Paul de Jong weg met het mensenmens Advocaat, die vermoedelijk vooral baalde van de ontwikkeling van Nick Venema - omdat een nieuwe spits zo minder prioriteit kreeg. Waar heel Nederland vond dat hij niet om de jonge spits heen kon, besloot hij anders. "Je kan niet van het ene op het andere moment basisspeler zijn", oordeelde Advocaat. De eerste kritiek op de behoudende Advocaat begon hiermee, zeker omdat iedereen - zelfs Lukas Görtler - een kans had gekregen in de punt van de aanval.

De komst van de zich voortdurend misdragende Michiel Kramer deed de kritiek zeker niet verstommen. Riechedly Bazoer was een groot talent, wellicht dat hij weer kon opbloeien in de Domstad. Maar Kramer? De conservatieve, behoudende, naar zekerheid zoekende Advocaat leek na deze transfer opeens niet meer onaantastbaar. Zelfs met zijn geweldige humor kon Dick, zoals iedereen hem steevast noemt, zijn hachje niet meer redden. Waarom kreeg Venema geen echte kans?

Kritiek

Dat Advocaat niet per se bezig is met het bereiken van zo veel mogelijk sprints tijdens wedstrijden of het herstelvermogen zeer nauwkeurig analyseert, a la. Maar dat hij sindskort als een soort nieuwe Johan Derksen tegen alle vernieuwingen van de voetballerij aantrapt, valt in het verkeerde keelgat bij de meeste voetbalfans. De PIM - ongetwijfeld niet het beste idee van de KNVB, overigens - maakte hij als bondscoach met één opmerking kapot. "Peter, wie?", zei hij over de komst van Peter Blangé. Verder is de VAR is 'alleen willekeur' en de KNVB 'partijdig'. Een ferme duw in de richting van de vierde man, dat moet dan wél weer door de vingers worden gezien.

FC Utrecht, en in het bijzonder Venema, zal op dit moment enorm blij zijn dat Advocaat zelf de boot voor een extra jaar in de Domstad afhield. Dat Feyenoord aan de ervaren coach denkt als tussenpaus, is ergens begrijpelijk en zegt iets over de statuur van Advocaat. Maar hoewel hij zomaar nog Europees voetbal kan halen met Utrecht, lijkt het kunstje van Dick wel bijna uitgewerkt.

De degradatie met Sparta, het open uitspreken tegen de technologische vernieuwingen van de voetballerij en het verloochenen van zijn normen en waarden hebben ervoor gezorgd dat het grote publiek Advocaat liever niet meer ziet komen als trainer van Feyenoord. Slechts tien procent is nog voor zijn komst, zo blijkt uit diverse peilingen. "We moeten vooruit, niet achteruit', is een van de veelzeggende berichten op de poll.

Vroeger was alles beter

En zo is het sentiment definitief veranderd. Stonden ze in Zeist, Rotterdam en ook Utrecht de laatste jaren te springen om de komst van Advocaat, is dat inmiddels niet meer zo in De Kuip. Iedereen houdt nog altijd van de voetbalman Dick, maar na dit seizoen ziet men hem liever niet meer als hoofdtrainer. Hoewel hij het daar zelf deels naar heeft gemaakt, is het met zijn 71 jaar ook absoluut geen schande.

Met alle uit de grond schietende talkshows is er voor hem ongetwijfeld ergens ruimte aan een tv-tafel, om dáár te roepen dat vroeger alles beter was. En misschien zijn we het dan ook nog weleens met hem eens.

Door: Nathan Sprey