Ambitieuze Leeuwin Roord is klaar om de laatste stap te zetten

4 september 2018, 08:46   Bijgewerkt: 13 november 2018, 20:03

Vlak voor het gouden Europees Kampioenschap werd Jill Roord (21) getipt als een van de grote sterren. Tijdens het EK in eigen land bleef haar rol echter beperkt als invaller, maar een jaar later – nadat ze na vier landskampioenschappen bij FC Twente naar Bayern München vertrok – is ze wél klaar om die laatste stap te zetten. Een basisplaats in Oranje, waarmee ze op het derde eindtoernooi wél een plek in de basis wil hebben. Driemaal moet scheepsrecht worden.

Jill Roord dus. Met de 'J' zoals je die ook uitspreekt in de naam Jamai. En er is nog een overeenkomst met de oud-winnaar van Idols: ook Roord brak op vijftienjarige leeftijd al door. Na vier landstitels met FC Twente vertrok ze op twintigjarige leeftijd naar Bayern München, ook in het vrouwenvoetbal een zeer grote club. Een jaar na het winnen van het EK en het verhuizen naar Duitsland, kon ze eindelijk deze zomer even tot rust komen. Ze ruilde München in voor drie weekjes Spanje, eerst met vriendinnen en later met haar ouders. "Heerlijk. Ik had vier zomers geen vakantie gehad. Eerst het WK in Canada, toen twee eindrondes met Oranje 019 en vorige zomer natuurlijk het EK. Heerlijk even niets doen, dat had ik heel erg nodig." 

{image[328541][right-half][]}Leven op de kop

Eerst zette ze afgelopen zomer met Oranje heel Nederland op z'n kop, vervolgens gebeurde hetzelfde met haar eigen leven. Ze vertrok uit het huis van haar ouders om in het buitenland op zichzelf te gaan wonen, als gevolg van haar transfer naar Bayern. "Mijn ouders zeggen dat ik een heel ander mens ben geworden het afgelopen jaar. Een stuk volwassener nu ik op mezelf woon", vertelde de geboren Oldenzaalse twee maanden geleden tegenover FCUpdate.nl. "Als je alleen in het buitenland gaat wonen, verandert je dat. Als ik een hele dag heb getraind, is mama er niet even om de was te doen of om te koken. Je moet alles zelf doen. Dus als ik tegenwoordig bij mijn ouders kom, is dat heerlijk." Lachend: "Dan maak ik daar ook wel even gebruik van." 

Hoewel ze de Duitse taal aan de havo al een beetje machtig was geworden en ze ook aan de grens woonde, was vooral de cultuuromslag even wennen. De vrolijke en losse Jill Roord kreeg opeens te maken met de Duitse pünktlichkeit en discipline. "Alles moet volgens de regeltjes. In Nederland zijn we heel ontspannen, in Duitsland heel streng. En als je een regeltje verbreekt, is dat meteen een groot ding. Bijvoorbeeld als je je flesje water vergeet bij het veld. In het begin dacht ik echt: 'Poeh, als ik dit zo lang moet volhouden, word ik gek'. Ze willen overal invloed op hebben." (tekst loopt door onder de foto)

[photo,107363,left,]

Vader René

Voor de meid die in een groep 'best wel druk' is en 'houdt van ouwehoeren' was dat dus flink wennen. Maar gesteund door haar rustigere huisgenoot Lineth Beerensteyn, die eveneens afgelopen zomer naar Bayern verkaste, pikte ze de draad vrijwel meteen op bij haar nieuwe club en veroverde ze een basisplaats. En als ze er toch even niet uitkwam, kreeg ze hulp van haar vader: oud-profvoetballer René Roord. "Hij is heel belangrijk voor mij. Niet alleen als vader, maar ook in mijn loopbaan, met al zijn ervaring. We praten veel en hij geeft me tips." 

Elke wedstrijd van Bayern München kijkt hij op de stream en anders komt hij langs om te kijken. Een vast moment is de blik van Roord in de rust naar haar vader. Duimpje omhoog? Dan gaat het goed. Een ander gebaar betekent vaak dat het beter kan. "Ik moet nog dominanter worden in het veld", weet ze. "Ik heb alle facetten in me, ben een redelijk complete voetballer, die met beide benen veel kan. Het liefst op de tien of acht positie. Technisch begaafd. Maar ik ben nog niet dominant genoeg bij Bayern München." 

En dat is best opvallend voor iemand die buiten het veld juist erg dominant is. Samen met onder anderen Lieke Martens, Shanice van de Sanden en Danielle van de Donk is ze een sfeermaker bij het Nederlands elftal. En juist dat moet ze binnen de lijnen meer krijgen, óók van haar vader. En van haarzelf, vooral in Oranje. "Maar dat is anders, omdat ik hier bij het Nederlands team nog geen vaste basisplaats heb." Hoewel tijdens sommige kwalificatiewedstrijden negentig minuten meedeed, is ze in de regel invaller onder Sarina Wiegman. Tegen Zwitserland krijgt ze een kans, door de blessure van Jackie Groenen. 

{image[328543][left-half][]}Absolute top

Het is een van de doelen die Roord zichzelf heeft gesteld: uiteindelijk ook in Oranje een basisplaats veroveren. Daarover later meer. Wat kan Roord in clubverband nog als doelstelling hebben, nadat ze op haar twintigste al vier landstitels op zak had en een mooie transfer maakte. Europees succes bijvoorbeeld. "Bayern zit heel dicht tegen de Europese top aan. Alleen we doen het Europees nog niet zo goed." En dat is best opvallend, aangezien Roord met Bayern in de Duitse competitie won van VfL Wolfsburg, dat in de Champions League-finale na verlenging verloor van Olympique Lyon - volgens Roord de allerbeste ploeg in het hedendaagse vrouwenvoetbal.

"Er zit geen groot verschil tussen de echte topclubs in Europa en Bayern, het zit zo dicht bij elkaar", vindt Roord. Met drie nieuwe aanwinsten hoopt Bayern komend seizoen een volgende stap te zetten in hun ontwikkeling. Voor Roord op naar de eerste landstitel in Duitsland en op naar Europees succes. "In de toekomst zou ik nog wel eens in andere competities willen spelen, Engeland trekt me heel erg. Maar voorlopig heb ik het heel erg naar mijn zin bij Bayern." 

Oranje

Terug naar Oranje, met wie ze zich momenteel klaarstoomt voor de cruciale play-offwedstrijd tegen Zwitserland. Net als in 2015 wil ze zich plaatsen voor het WK 2015, toen Roord als by far de jongste speelster mee mocht naar Canada. Ze scoorde nog in de uitzwaaiwedstrijd, maar kwam uiteindelijk geen minuut in actie. "Dat was een teleurstelling. Ik had zeker gehoopt minuten te maken, maar helaas." 

De vrolijke, losse Roord kreeg een les in Duitse discipline en veroverde een vaste plek bij Bayern München. Ze is gegroeid: als mens, als voetbalster. Gegroeid, net als het hele Nederlandse vrouwenvoetbal. Mocht Oranje zich dinsdagavond inderdaad plaatsen voor het WK in Frankrijk en de bondscoach doet een beroep op haar, dan is ze er helemaal klaar voor. Dan wil ze dominant zijn en opstaan. Meedoen. Step right up!

Lees ook: Wiegman verandert amper en brengt Roord als vervanger Groenen

Reacties

Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Inloggen