Het veld opstappen in een volle Kuip, de voetbaltempel van Nederland, is voor elke speler bijzonder. Voor terugkerende spelers die zijn vertrokken uit Rotterdam nog meer. Maar voor Rick Dekker (22) helemaal. De speler van PEC Zwolle werd niet alleen bij Feyenoord opgeleid, maar staat ook voor zijn eerste basisplaats in vijftien maanden. Door een kruisbandblessure begin vorig seizoen ontbrak hij meer dan een jaar. "Maar ik ben er sterker uitgekomen", vertelt hij aan FCUpdate.nl. "Het heeft even geduurd, maar ik ben weer waar ik was. Compleet fit."

Na zijn operatie in september moest Dekker zes weken volledig rust nemen. Vanaf de dag dat hij mocht beginnen met herstellen, had hij maar één doel: "Weer als basisspeler op het veld staan bij Zwolle." Dag op dag, week na week, maand na maand. Heel het leven van Dekker stond in teken van revalideren. Hij ging weer bij zijn ouders wonen, alles voor het hogere doel. Ongewild is hij inmiddels een expert in revalidatie. "Je moet zorgen dat je iemand hebt die je kan motiveren. Met wie je goed kan samenwerken. Bij wie je je prettig voelt. Voor mij was dat fysiotherapeut Hans Kroon. Hij is heel belangrijk voor mij geweest."

À la Jordy Clasie

Hij is terug op het veld, dus kan de aandacht weer helemaal naar het voetbal. Gelukkig, voor Dekker - een verdedigende middenvelder à la Jordy Clasie. Niet zo groot van stuk, maar hij is het voetbalbrein van een ploeg, uitstekend aan de bal en eveneens afkomstig uit de Feyenoord-school. "Ik ben zelfs Feyenoord-fan", vertelt hij. "Dat was eigenlijk het enige goede aan vorig seizoen. Als er een ploeg kampioen moet worden, dan maar Feyenoord." 

Moeilijk jaar

Toch kwam er slecht nieuws voor Dekker: hij moest na acht jaar vertrekken uit Rotterdam. Zijn overstap naar PEC Zwolle leverde hem tegelijkertijd zijn doorbraak in het betaalde voetbal op. "Het ging opvallend snel het tweede jaar. Er vertrok een aantal jongens, Mustafa Saymak scheurde zijn kruisband. Ik kreeg een basisplaats, samen met Wouter Marinus. Het draaide. Het was een goed jaar en het ging steeds beter. Ik voelde echt dat ik mezelf ontwikkelde."

Een dramatisch moment op de training zorgde voor een stilstand van ruim anderhalf jaar. Sowieso was het een seizoen om snel te vergeten, want PEC Zwolle had het bijster lastig en speelde zich pas op het nippertje veilig in de Eredivisie. "Een moeilijk jaar", concludeert Dekker, die ondanks zijn blessure veel betrokken was bij het eerste team. "We hadden veel huurlingen, een flink aantal buitenlandse jongens. De groep was geen eenheid. Daarnaast was Ron Jans bezig aan zijn vierde jaar. Dan is het wellicht ook moeilijker om de groep nog heel erg te prikkelen."

Met John van 't Schip is er in Zwolle een nieuwe impuls gekomen. "Een rustige man, die met name heel veel aandacht heeft voor de tactische elementen in het team. Vergeet ook de komst van de ervaren, Nederlandse jongens met een Zwolle-verleden niet. Diederik Boer, Erik Bakker. Zij zijn ook belangrijk voor het elftal. We hebben nu al evenveel punten als vorig jaar in de winterstop. Een goede start zorgt er voor dat er iets kan ontstaan. Dat we nog hongeriger worden naar succes, omdat we ervaren hoe prettig dat is."

Gezien de wisselvalligheid van de Rotterdammers, liggen er zeker kansen. "Ze hebben flink last gehad van de blessure van Nicolai Jørgensen. Hij is natuurlijk heel belangrijk. Maar ze hebben met Steven Berghuis voorin alsnog heel veel kwaliteit lopen. Dat NAC Breda laatst 0-2 won, is leuk. Maar de cijfers van Feyenoord in De Kuip blijven ijzersterk. Het lijkt me duidelijk dat zij de favoriet zijn."

Vooruit

In alle opzichten is er een streep gezet onder vorig seizoen. Voor Dekker en PEC Zwolle. Beide zijn weer waar ze graag willen zijn. En Dekker kan, net zoals hij in het veld als voetballer doet, weer vooruitkijken. Met een glimlach op het gezicht zal hij het stadion, waar hij als jongen in de Feyenoord-jeugd van droomde te spelen, betreden. Een mooiere eerste basisplaats valt niet te bedenken.

Door: Nathan Sprey

[photo,82888,left,]